Pówoblicone něźi 60.000 luźi twóri źinsa serbski lud. Wóni su žywe bźezwuwześnje w Nimskej, a to w Górnej Łužycy (Lichotny stat Sakska) ako Górnoserby a w Dolnej Łužycy (kraj Bramborska) ako Dolnoserby.

Serbski lud, spócetnje słowjańske rody dłujkozajtšnje Karpatow, jo pśišeł pśed něźi 1.500 lětami do stronow mjazy Baltiskim mórjom a Rudnymi górami. We Łužycy jo mógał swóju kulturnu swójoraznosć pśez stolěśa źělnje zachowaś a wuwijaś – pśetergnjone mjazy drugim pśez politiku nacionalsocialistow. Stej dwě serbskej rěcy: górnoserbšćina a dolnoserbšćina, kótarejž do źinsajšnego se powědatej we wjele familijach a na wšednem dnju. Wósebnje dolnoserbšćina pak jo wót wótemrěśa wobgrozona.

Mimo nimskego pomjenjenja “Sorben” se pśedewšym w Bramborskej teke starše zapśimjeśe „Wenden“ oficielnje wužywa. Toś ten jo južo znaty pla pla romskich stawiznopisarjow, kótarež su njeznate rody na pódzajtšu z wopśimjeśim „Veneti“ pomjenili, z cogož jo se pózdźej w nimšćinje zapśimjeśe „Wenden“ wuwiło.

W lěśe 1912 załožona Domowina – Zwězk Łužyskich Serbow z.t. ze sedłom w Budyšynje jo politiski njewótwisny kšywowy zwězk serbskich towaristwow (13 towaristwow a 5 župow).

> mjeńšynowospecifiske rědowanja